Główny Punkt Rozdzielczy (MDF) stanowi centrum systemu okablowania. W celu zmniejszenia długości kabli krosowych stelaż powinien być tak zaprojektowany, aby sąsiadowały ze sobą sekcje często łączone. Ułatwi to również utrzymanie systemu i zwiększy zapas wolnego miejsca w panelach z wieszakami.
W skład MDF wchodzą następujące elementy (niekoniecznie wszystkie):
- Okablowanie pionowe (Backbone)
Może zajmować duży obszar (kable miedziane o dużej ilości par) lub bardzo niewielki obszar (kable światłowodowe), niezależnie od rodzaju kabli i od ilości IDF, podlegających MDF.
- Okablowanie poziome
Punkt MDF stanowi centrum całej instalacji, więc często uważamy okablowanie pionowe za główną część połączeń w MDF - mimo tego, zakończenia kabli lokalnych mogą stanowić pokaźną jego część.
- Okablowanie systemowe
MDF jest zazwyczaj umieszczany w lub obok pracowni komputerowej, co oznacza, że na tym obszarze znajduje się duża ilość połączeń do urządzeń systemowych (w porównaniu z innymi punktami rozdzielczymi). Wynika to z faktu, że w wielu instalacjach znajdują się też centralki telefoniczne, komputery mainframe, serwery sieci.
- Okablowanie między budynkami
W sieciach obejmujących wiele budynków kable między nimi zaczynają się w MDF a kończą w IDF innych budynków, będących ich Głównymi Punktami Rozdzielczymi . Jeżeli topologia połączeń między budynkami jest gwiaździsta (a taka być powinna), MDF jednego budynku stanowi MDF dla całej sieci.
- Inne rodzaje okablowania
Obejmują sieci innego typu niż telekomunikacyjne, np. połączenia z centralą miejską, siecią pagerów, instalacją alarmową, telewizją kablową.