Jest wiele rodzajów złącz światłowodowych różniących się od siebie sposobem łączenia, kształtem i rodzajem materiału z którego są wykonane. Najczęściej spotykane jest złącze ST zaprojektowane przez firmę AT&T, jednak coraz większą popularność zyskuje złącze SC typu push-pull, zaproponowane przez japońską firmę NTT i zalecane przez normę amerykańską EIA/TIA 568A oraz europejską EN50173. Inne mniej popularne złącza to: FC/PC, SMA, Bisonic, D4, E 2000, OptoClip, MT-RJ. Każde z nich ma inne parametry i znajduje zastosowanie w specyficznych aplikacjach.
Jednym z ważniejszych parametrów określającym złącza jest średnica wewnętrzna ferruli. Włókna wielomodowe mają średnicę płaszcza 125mm +/-3mm i dlatego dobieramy złącze o średnicy ferruli 128mm. Włókna jednomodowe odpowiednio 125mm +/-1mm lub +/-2mm i średnicę ferruli 125mm, 126mm czy 127mm.
Dobór właściwego złącza zależy także od średnicy tylnej tulei złącza i buta ochronnego. Typowymi wymiarami są: 900mm (ang. Bare Fiber) - stosowane do zakańczania kabli wielowłóknowych w ścisłej tubie i na zestawie przejściowym światłowodu luźna tuba / ścisła tuba (ang. Splitter, Breakout kit), 2.5mm i 3mm - na kablu typu simplex i duplex- zipcord. Wymiar ten zależy od konstrukcji kabla.