|
||||||||||||||||
|
Kable krosowe sprawdzamy, stosując procedury takie jak dla kabli pionowych. Z reguły wystarczy je tylko przed zainstalowaniem przeczyścić szmatką, nasączoną alkoholem przemysłowym (np. izopropanolem).
Jeżeli w sieci trasy przebiegu kabli mają długości ponad 400-500 m lub też instalowane były kable zewnętrzne, wtedy należy uzyskać wyniki analizy światłowodu testerem OTDR. Takie analizy mogą się przydać w momencie pojawienia się problemów podczas użytkowania sieci.
Sprawdzanie tłumienia
Dla obliczenia strat optycznych należy posłużyć się zestawem do testowania strat (OLTS, np. FLT4). Należy sprawdzić każde połączenie między MDF i IDF pod kątem ich strat dla 850 nm i 1300 nm w przypadku światłowodu wielomodowego oraz 1310 nm i 1550 nm gdy sprawdzamy światłowód jednomodowy. Straty dla każdego połączenia oblicza się ze wzoru (światłowód wielomodowy):
L/1000 (3.5 dB) + 1.0 DB, dla 850 nm
oraz
L/1000 (1.50 dB) + 1.0 dB, dla 1300 nm
gdzie: L = rzeczywista długość połączenia / przyłącza w metrach
(x.xx dB) = maksymalna zakładana strata światłowodu dla danej długości fali
+ 1,0 dB = tolerancja rzędu 0.5 dB dla każdego połączenia przyłącza (dwa przyłącza w każdym teście)
Tą metodą świetnie sprawdza się rzeczywistą jakość połączenia światłowodu. Kryterium oceny: wystarczająca / niewystarczająca jakość wynika z wymagań odnośnie danego kanału.
Na przykład: jeżeli zainstalowano światłowód wielomodowy między MDF na pierwszym piętrze i IDF na drugim piętrze, parametry tłumienia wynoszą:
|
A więc:
maksymalne tłumienie dla 850 nm = 53/1000 (3.5 dB) + 1.0 dB, lub 1.20 dB
maksymalne tłumienie dla 1300 nm = 53/1000 (1.99 dB) + 1.0 dB, lub 1.05 dB
Wszystkie dotychczasowe testy sprawdzają cały system pod kątem jego integralności, oczywiście pod warunkiem, że zostały one przeprowadzone prawidłowo. Następny krok to sprawdzenie pracującego systemu w ogólnej sieci telekomunikacyjnej - test ten jest jedynym testem rozstrzygającym.